Koken in Wonderbags

Koken in Wonderbags

Eten, we doen het iedere dag. Een boterhammetje in de ochtend en een warme maaltijd in de avond. De Nederlandse eetgewoonten kennen wel allemaal. Maar wat eten ze eigenlijk in Afrika en hoe koken ze daar dan? In een workshop van drie uur hebben drie verschillende klassen dat deze week mogen ervaren.

Na een korte instructie moesten leerlingen zelf hout verzamelen, zelf vuur maken én natuurlijk zelf koken. Uitgerust met ieder een eigen snijplak en pannetje was het echt leren door te doen. Als extra uitdaging moesten leerlingen hun ingrediënten kopen met maar anderhalve euro per groepje. Leven onder de armoedegrens dus. Het leidde tot waardevolle en tevens hilarische leermomenten. Van afdingen voor een lagere prijs tot het verkrijgen van een monopolie op het brandhout. Sommige leerlingen ontpopten zich zowaar tot toekomstige chef-koks. Zodra de gerechten gaar waren zijn de pannen in ‘ wonderbags’ gestopt. Dit zijn dikke geïsoleerde tassen ook wel bekend als eco-stoves of slowcookers. Hierin bleef het eten perfect warm en gaarde het zelfs nog even door terwijl de leerlingen weer een aantal reguliere lessen volgden.

Aan het einde van de dag werden de tassen open gemaakt en werd er volop geproefd. Bonen en rijst voerden in de gerechten zoals vaak in de Sub-Sahara in Afrika de boventoon. Het was veel leerlingen echter gelukt om goed te onderhandelen en hun stoofpotjes met groenten zoals wortel, courgette en zoete aardappel aan te vullen. Onder het genot van wat je ook wel bijna Afrikaanse temperaturen mocht noemen, hebben leerlingen heerlijk kunnen genieten van hun eigen en elkaars creaties.

Na de afwas is er tijdens de nabespreking stil gestaan bij wat deze manier van koken nou echt betekent voor het leven van miljarden mensen. Want nog steeds koken er drie miljard mensen dagelijks op een open vuur. Iedere dag brandhout verzamelen en urenlang bezig moeten zijn met koken. Het heeft een enorm effect op de gezondheid van mensen en houdt ze zelfs gevangen in armoede. Laat staan wat het effect op het milieu is als je ieder dag bomen moet kappen voor brandhout. Met al deze opgedane kennis en ervaringen kijken we terug op een geslaagde activiteit.

De activiteit is georganiseerd door Jon Heuts, de oprichter van stichting Kupika en docent mens en maatschappij hier bij ons op X11. Het doel van stichting Kupika is vrouwen die leven onder de armoedegrens in Afrika te voorzien van een betaalbare wonderbag. Met een wonderbag kan de kooktijd met 50% gereduceerd worden. Dat betekent een enorme winst voor zowel de gezondheid, het milieu en met name extra vrije tijd. Tijd die gebruikt kan worden voor onderwijs of een eigen onderneming. Zo kan een wonderbag het eerste zetje zijn om mensen uit extreme armoede te halen. Door middel van het geven van workshops, de verkoop van Kupika-poppen en donaties, haalt de stichting hier geld op dat direct gaat naar de projecten in Afrika.

Meer weten over stichting Kupika of het effect van wonderbags? Check dan:

Jon Heuts is docent bij X11

Reageer op dit artikel

Ook interessant